Toegegeven, het was met een bang hartje dat we de aanstaande grootouders meldden dat we hun nog ongeboren kleinzoon naar Zuid-Afrika zouden meenemen. Ze waren onze escapades intussen wel al wat gewoon, maar vijf maand zwanger en drie weken behoorlijk ver op reis, dat was een primeur. Maar hoe heerlijk was het niet om er voor de laatste keer met ons tweetjes op uit te trekken en ons, na ons avontuur in Kenia, opnieuw in die unieke Afrikaanse sfeer onder te dompelen! Sindsdien staat Zuid-Afrika heel hoog op ons lijstje met aanraders – ongeacht of je er nu met z’n tweetjes of met je hele gezin op vakantie gaat.

Zuid-Afrika, het land met vele gezichten

Een van de belangrijkste redenen waarom Zuid-Afrika voor nagenoeg iedereen een topbestemming is, is de ongelofelijke diversiteit van het land. Voor elk wat wils, zeg maar. Wij trokken vanuit het erg Westers aandoende Kaapstad naar de ongereptheid van de Drakensbergen en vervolgens naar de wetlands van de noordoostkust. Via het traditionele koninkrijk Swaziland kwamen we uiteindelijk in de kurkdroge savanne van het Krugerpark aan. We zagen extreme rijkdom en schrijnende armoede, luisterden met open mond naar hartverscheurende verhalen op Robbeneiland maar ook naar de heerlijk opzwepende Afrikaanse muziek, en smulden zowel van de traditionele braai als van Belgische frietjes.

Zuid-Afrika is groot. Heel groot. Zo groot zelfs, dat het verschillende klimaatzones kent. Het land is op te delen in een tropisch tot subtropisch noorden en oosten, een woestijnachtig binnenland en een mediterrane Kaapregio. Het beste moment om het noorden te bezoeken is tijdens onze zomer (als het daar winter is), want dan is het er nog steeds lekker warm en valt er geen regen.

Als je zoals wij in dezelfde periode Kaapstad bezoekt, moet je er rekening mee houden dat het er wel koud en nat kan zijn. Wij waren heel blij dat we de Tafelberg toch één dag tegen een felblauwe hemel konden bewonderen, want de andere vier dagen deed de mastodont zijn bijnaam ‘Tablecloth’ alle eer aan: met wolken bedekt of zelfs helemaal niet te zien. Ja, je moet dus wel een portie chance hebben. Maar met een goed karma mag dat geen probleem zijn zeker?

Mother-to-be in the Mother City

Je kunt er niet naast kijken: de iconische Tafelberg torent boven de stad uit. Die opwandelen of er met de kabelbaan naar boven is een van de populairste activiteiten in de Moederstad. De wijze woorden van mijn gynaecologe indachtig (“Doe maar rustig aan hé!”), lieten we optie 1 links liggen. Met de kabelbaan dan maar, ware het niet dat die net voor jaarlijks onderhoud gesloten was.

Enigszins teleurgesteld trokken we dan maar Lion’s Head op – maar dat bleek achteraf gezien absoluut geen troostprijs, want daarboven heb je echt wel een magnifiek uitzicht op die imposante Table Mountain. En uit de enthousiaste schopjes in mijn buik kon ik afleiden dat ook de baby het best wel naar zijn zin had.

Drakensbergen? Doen!

Vanuit Kaapstad reisden wij via een binnenlandse vlucht door naar de Drakensbergen. Het is een regio die in reisplannen vaak de duimen moet leggen voor de populaire Tuinroute, maar wij kozen er bewust voor die te skippen.

In de Drakensbergen zien we de Regenboognatie van zijn ruigere en misschien ook wel mooiste kant. Hier worden dramatische bergtoppen afgewisseld met uitgestrekte open vlaktes, opvallende rotsformaties, verborgen valleien, graslanden en prachtige watervallen. We trekken er op dagtocht doorheen de bergen (sorry gynaecologe, hier niet zo gehoorzaam, maar alles toppie!) en spelen een partij golf op het naar verluidt mooiste terrein ter wereld. Het is te zeggen: ik cruise vooral rond met het golfkarretje en word bijgevolg gedegradeerd tot halve (of ja, anderhalve in mijn toestand?) caddie.

Hoe dan ook, dit majestueuze bergmassief kon ons absoluut bekoren. Neem het dus zeker in overweging mocht je een reis naar Zuid-Afrika uitwerken.

Van draken naar hippo’s

Na vier dagen gezonde berglucht opsnuiven, trekken we verder richting de oceaan. Onze bestemming is St. Lucia, een gezellig, zij het ietwat toeristisch, stadje midden in de moerasgebieden aan de oostkust. Altijd al nijlpaarden door de straten willen zien flaneren? Dit is je kans, want ’s avonds doen ze hier regelmatig gewoon een toertje door de buurt. Je kunt je wel voorstellen dat ik er na mijn bijna-doodervaring in Kenia niet echt op gebrand was om oog in oog met een van die mastodonten te staan, maar ik maakte me zorgen om niets, want tot een nachtelijke hippofrontation is het tijdens ons verblijf in St. Lucia gelukkig niet gekomen.

Tijdens onze bootsafari en game drives in het iSimangaliso Wetland Park en Hluhluwe Imfolozi Game Reserve (beide perfect te bereiken vanuit St. Lucia) zien we er wel, en veel! Ook krokodillen, neushoorns, olifanten, giraffen en luipaarden ontsnappen niet aan ons alziend oog, noch aan onze camera.

In Zuid-Afrika kan je trouwens alle wildparken op eigen houtje verkennen tijdens een zogenaamde self drive. Dat betekent dat je het park met de eigen wagen doorkruist. Heerlijk om alles op jouw tempo te doen en het voegt echt wel een extra dimensie aan de hele safari-ervaring toe. Uiteraard mag je enkel op de aangeduide plaatsen uitstappen, maar die zijn wel rijkelijk aanwezig. Net als toiletten trouwens. Een behoorlijke lifesaver als je met een baby in je buik zit die het leuk vindt om constant tegen je blaas aan te trappen.

Swaziland – polygamie, lemen hutjes en koeien als bruidsschat

Swaziland, of eSwatini zoals het tegenwoordig heet, is de perfecte tussenstop als je van de oostkust naar het Krugerpark trekt. Wel even schrikken als je de grens oversteekt, want de cultuurshock hakt er meteen in. Traditie wordt hier nog erg hoog in het vaandel gedragen, en hoewel ik altijd respect voor de lokale culturele gewoontes probeer te tonen, kwam de feministe in mij hier meermaals in opstand. Want als de gastvrouw van je guesthouse – een verstandige, welopgeleide vrouw – je met trots vertelt dat ze haar dochter voor 20 koeien heeft kunnen uithuwelijken, moet je toch even slikken.

Natuurschoon en mensenpracht, maar ook een schrijnend gebrek aan democratie – Swaziland in een notendop

De verhoudingen in dit land zitten op zijn minst gezegd scheef. Niet alleen tussen mannen en vrouwen (polygamie is hier de norm), maar ook tussen de koning en de bevolking in het algemeen. Weinig tot geen opvallende reclameborden langs de straten hier, wel overal posters waarop Mswati III wordt afgebeeld als een almachtige god. Hij woont in een luxueus paleis, verplaatst zich met een privévliegtuig en kiest elke avond met wie van zijn vijftien vrouwen hij het bed zal delen – in een land waar de meeste mensen moeten rondkomen met een paar dollar per dag en 27 procent besmet is met hiv. Nee, goede vrienden zouden we niet worden denk ik, Mswati III en ik. Over een iets zouden we het misschien wel eens zijn: de geweldige natuur in zijn land. Zeker het Miliwane Wildlife Sanctuary en het Matenga Nature Reserve zijn een bezoekje waard.

Save the best for last

De meeste toeristen beginnen hun rondreis in Zuid-Afrika in het noorden en zakken zo verder af om in Kaapstad te eindigen. Maar omdat een game drive in het Krugerpark al jaren op mijn bucketlist stond, doen wij het omgekeerd. Eindigen met een knaller, jawel! Het zou je trouwens verbazen hoeveel prijsverschil er tussen het vliegtraject Parijs-Kaapstad-Johannesburg-Parijs en Parijs-Johannesburg-Kaapstad-Parijs kan zitten (een paar honderd euro in ons geval!). Vergelijk dus zeker de twee opties als je tickets boekt.

We verblijven in Hazyview, een stadje aan de rand van het Krugerpark en ook de ideale uitvalsbasis voor de Panoramaroute. Als je die wilt afrijden (hmm, ‘wilt’ … Mis dit niet, verdorie!), check je vooraf best wel even het weerbericht. Prevel er ondertussen misschien meteen ook een schietgebedje voor de weergoden bij. Want op een bewolkte dag heb je veelal het raden naar hoe prachtig die panorama’s wel zijn. En geloof me, dat ware jammer!

Vluggertje in Kruger

Je bent vast razend benieuwd waar deze titel op slaat (en houdt je hart al vast voor eventuele foto’s), maar misschien eerst even zeggen hoe wij het Krugerpark hebben ervaren. Of beter: op welke manieren je het omvangrijke gebied kunt verkennen. Wij kozen voor een combinatie van safari’s met een ranger en self drives. Het grote pluspunt van een begeleide game drive, al dan niet in groep, is dat niemand van je reisgezelschap moet rijden en iedereen dus evenveel van de uitzichten kan genieten. De rangers weten waar ze moeten zijn voor sightings en vertellen bovendien tal van weetjes over de dieren die je ziet.

Zelf rijden daarentegen betekent vrijheid. Je vertrekt wanneer het je uitkomt, je blijft zo lang bij een dier staan als je wilt en het voelt best avontuurlijk aan om met je bescheiden huurautootje tussen al dat wild te cruisen. Voor beide opties is wat te zeggen – en de combo is zeker aan te raden als je meerdere dagen ter beschikking hebt.

Als je zelf rijdt, kan je je trouwens lid maken van een WhatsAppgroep waarin je up-to-date info over sightings kunt krijgen (en ook zelf posten). Neemt dat deel van de magie weg? Ja, misschien wel een beetje, maar het is nog altijd spannend om naar de bewuste plek te rijden en de omgeving af te speuren, want laat het heel duidelijk zijn: die dieren staan daar niet gewoon op je te wachten. Ondanks de hints moet je dus nog altijd zoeken. En maak je geen zorgen: onderweg vallen je heus wel nog genoeg ‘onverwachte’ ontmoetingen te beurt.

Zo botsten we (niet letterlijk uiteraard) geheel toevallig op een koppeltje leeuwen te midden van hun date night. Ofwel waren ze friends with benefits – het was ons niet geheel duidelijk. Waar we wel moeilijk naast konden kijken, was het liefdesspel dat Simba en Nala voor onze ogen tentoonspreidden. Geen beeldmateriaal hiervan helaas, want de eigenlijke paring duurde welgeteld een seconde of tien, maar genoeg andere foto’s van vele big cats die we in het Krugerpark mochten bewonderen.

Mocht het na deze blogpost nog niet duidelijk zijn: ik denk met zeer warme gevoelens aan onze reis in Zuid-Afrika terug. Niet alleen omdat het de laatste reis met z’n twee was, maar ook omdat het gewoon een magtig skoon land is.

---

Praktisch

Route en verblijven

• A – The One 8 Hotel in Kaapstad
• B – Johannesburg (niet overnacht)
• C – Dragon Peaks Mountain Resort in Cathkin Park (Drakensbergen)
• D – Zulani Guest House in St. Lucia
• E – Ezulwini Guest House in Ezulwini (Swaziland)
• F – Thulamela Bed & Breakfast in Hazyview
• G – Johannesburg (niet overnacht)

Vervoer

• Wij vlogen met Air France vanuit Parijs naar Kaapstad. We namen een binnenlandse vlucht van Kaapstad naar Johannesburg met British Airways en vlogen terug naar Parijs vanuit Johannesburg.
• In Kaapstad verplaatsten we ons te voet, met taxi/Uber of met de bus (o.a. voor de dagtrip naar het Kaaps Schiereiland en de wijntoer).
• Vanaf Johannesburg reden we zelf met een huurauto van Avis. De kwaliteit van de wegen in Zuid-Afrika is doorgaans goed, al moet je overal rekening houden met putten in de weg. Ook niet onbelangrijk: in Zuid-Afrika rijdt men links!
• Download voor vertrek de gratis gps maps.me op je telefoon. Geef er voor vertrek je route in en markeer je stopplaatsen, en je bent good to go! Maps.me heeft namelijk geen mobiel internet nodig.

Gezondheid

• De medische voorzieningen in Zuid-Afrika zijn over het algemeen van goede kwaliteit, zeker in de steden.
• Neem wel zelf een uitgebreide reisapotheek mee, inclusief iets tegen de muggen. In de moerasgebieden aan de oostkust zitten er namelijk behoorlijk veel.
• Alleen het Krugerpark is malariagebied, en enkel in de Afrikaanse zomermaanden. Toen wij er waren, was het er winter en droogseizoen, en worden alleen muggenspray en bedekkende kledij aangeraden. Dat hebben wij braafjes gedaan, maar ik kan je alvast vertellen dat we in het park zelf geen enkele mug hebben gezien. Maar beter voorkomen dan genezen natuurlijk.