Wij Belgen linken Napels vaak aan de maffia. En sinds een paar jaar ook aan Dries Mertens. Beide zijn we tijdens onze trip niet tegengekomen. Een goede zaak met betrekking tot de Camorra, best wel spijtig wat die schattige Ciro betreft. Wat we dan wel hebben gezien en bewonderd tijdens onze vijfdaagse in Napoli? Je leest het hier.

Dag 1: Buongiorno bella Italia

Na anderhalf jaar is het zover: we gaan eindelijk nog eens het vliegtuig op. Met mondmasker weliswaar. ‘We’ slaat trouwens niet alleen op mezelf en mijn twee casanova’s. Want dit keer worden we vergezeld door mijn schoonouders, die ter gelegenheid van hun veertigste huwelijksverjaardag met dit reisje trakteren. Grazie mille, Caterina en Carlo!

Het is namiddag als we in Napels aankomen. We pikken de huurauto op en ik sta al meteen doodsangsten uit in het verkeer. Hier gelden geen wetten, behalve dan de wet van de sterkste. Diegene die zijn neus durft uit te steken, heeft voorrang – zo simpel is het. Sms’en achter het stuur is er ook perfect normaal. Baby’s worden gewoon meegenomen op de schoot en zebrapaden zijn niets meer dan gekke strepen op de straat. Ja, toch even wennen, dat Napolitaanse verkeer.

Gelukkig kan ik mijn schrik meteen doorspoelen met de eerste van vele Aperols in onze B&B. We verblijven in Maison di Fiore in Ercolano, net buiten Napels. In de prachtige tuin met zwembad en zicht op de Vesuvius beoefenen we de rest van de dag hetgeen waarvoor de Italianen zo gekend zijn: dolce far niente (en aperitieven).

Tenzij je een stadsmens pur sang bent, zou ik je aanraden om ons voorbeeld te volgen en buiten Napels zelf te logeren. De stad is enorm druk en chaotisch, niet altijd even proper, en veel bezienswaardigheden bevinden zich sowieso buiten het centrum.

Dag 2: Ruïnes van Herculaneum en lunch with a view

Een van die must-sees is Herculaneum – het kleine broertje van het gekende Pompeï dat bij de uitbarsting van de Vesuvius in 79 na Christus eveneens door lava en as werd overspoeld. Deze oude Romeinse stad is uitzonderlijk goed geconserveerd. Van de meeste huizen staan nog twee verdiepingen recht en ook de mozaïeken zijn bellissimo.

Herculaneum is niet supergroot. In een drietal uur ben je rond. Er staan bordjes bij de belangrijkste gebouwen, maar met een audiogids kom je toch nog net dat tikkeltje meer te weten over hoe het dagelijkse leven er een kleine tweeduizend jaar geleden aan toeging.

Tickets kan je ter plekke kopen, maar voor je eigen gemak en om de gemoedsrust van je innerlijke planfreak te stillen (schuldig) doe je dat best gewoon vooraf op deze site.

Middagmaal op het strand

Na je bezoek aan Herculaneum, waar je toch wel wat calorieën hebt verbrand en uitgezweet, gaat een kleine lunch er wel in. En dat lekkere oranje drankje sla je vast ook niet af (you know what I mean). Tip: bezoek hiervoor de Angels Club een dikke kilometer verderop. Dit restaurant met zalige verse vis biedt een prachtig uitzicht op de baai van Napels en ligt aan het publieke strand van Ercolano. Na het eten kan je dus gerust nog even je tenen dippen in het helblauwe water. Wel opletten van het warme zwarte zand, want dat lijkt bij momenten rechtstreeks uit de Vesuvius te komen.

Dag 3: Vesuvius op en verkenning in Napoli

Naast die IJslandse tongbreker (wie kent hem nog?) die het vliegverkeer ruim een decennium geleden lamlegde, is de Vesuvius ongetwijfeld de meest gekende vulkaan van Europa. En goed nieuws: je kunt hem tot aan de krater beklimmen!

Hiervoor rijd je eerst een halfuurtje de berg op tot aan de parking (voor de wagenzieken: best een pilletje nemen want het kronkelt nogal). Van daaruit brengt een busje je nog hoger en dan kom je aan een draaihek waar je je tickets laat zien. Enfin, als je die op voorhand online hebt gekocht tenminste. Oeps! Dat hebben wij dus niet gedaan. We zien de finale klim en het beloofde grandioze uitzicht over de stad als sneeuw voor de Napolitaanse zon verdwijnen.

Gelukkig kunnen we er wel nog om lachen. En onderweg schoten we ook al een paar postkaartwaardige foto’s.

Hierna rijden we door naar het centrum van Napels. Echt wereldberoemde toeristische trekpleisters heb je er niet, maar slenteren door de smalle straatjes met een gelato in je hand is nu ook niet verkeerd. Verkoeling zoek je in een van de vele kerken die de stad rijk is, en voor een prachtig panorama over de Vesuvius en de baai moet je helemaal bovenaan Castel Nuovo zijn.

Dag 4: Dagtrip naar Pompeï

Ik hoor het mijn lerares Latijn van weleer nog zeggen: “Als je ooit de gelegenheid hebt, bezoek dan zeker Pompeï.” Wel mevrouw Claerhout, kleine kans dat je dit leest, maar zo’n twintig jaar later (slik) is het zover. Samen met mijn intussen licht tot fel gebruind reisgezelschap verken ik de ruïnes van de door de Vesuvius verwoeste stad.

In Herculaneum kregen we al een voorsmaakje van hoe een door lava bedolven stad eruitziet. En hoewel het er misschien iets mooier en intacter is, is Pompeï toch een stuk indrukwekkender. Het is sowieso een pak groter, dus trek er een hele dag voor uit. Je vindt er imposante fresco’s, versteende lichamen (enfin, afdrukken ervan), thermen en zelfs een bordeel (niet meer geopend jongens, en die stenen bedjes zagen er sowieso niet bepaald comfortabel uit).

Ik moet mevrouw Claerhout gelijk geven: Pompeï is een absolute culturele parel die je niet mag missen.

Tips voor je bezoek aan Pompeï

• Koop je tickets ter plaatse of reserveer vooraf op deze website.
• Ga zo vroeg mogelijk en neem de ingang Anfiteatro. Daar staan geen wachtrijen én je kunt er gemakkelijk parkeren (een belangrijk pluspunt in de regio).
• Je kunt Pompeï met een (audio)gids bezoeken. Maar een aanrader is ook om de gratis app MyPompeii te downloaden. Gewoon de QR-code van je toegangsticket scannen en je krijgt bij elk gebouw de nodige uitleg. De app bevat een kaartje waar ook je afgelegde route op wordt weergegeven. Verloren lopen is dus uitgesloten. Goede zaak voor een oriëntatienitwit als mezelf.

Dag 5: Adembenemende Amalfikust

De foto’s van de Amalfikust die je ziet passeren op Instagram lijken haast niet echt. No filter, yeah right. Maar het is er echt zo idyllisch. Vanaf onze B&B is het een uurtje rijden naar Positano, de eerste tussenstop op onze route en – achteraf gezien – ook de mooiste.

Positano is echt tegen de rotswand gebouwd en wordt daarom ook wel eens de ‘verticale stad’ genoemd. Dat zal je zeker beamen als je het na de afdaling tot de kustlijn opneemt tegen de honderden trappen omhoog. Volhouden, een frisse Aperol* wacht op je!

*Tot zover de referenties naar deze goddelijke aperitief . Straks denken jullie nog dat ik gesponsord ben. Niet dat ik een dergelijk aanbod zou afslaan.

Officieel eindigt de Amalfikust in Salerno zo’n 40 kilometer verderop, maar je hoeft niet tot daar te rijden. Wij stopten halverwege in het dorpje Amalfi en keerden dan onze (huur)kar. Niet omdat we het beu gezien waren, want dio mio wat is het mooi, maar omdat we het gehad hadden met het maar blijven zoeken naar een parkeerplaats.

De struggle is real, mensen: je auto kwijtraken zonder al te zotte toeren uit te halen is haast een mission impossible. Ware het niet van onze bambino geweest, hadden we gewoon een dagje scooters gehuurd. Dus als je even kan, laat je die auto een dagje staan.

We’ll be back

Zoals het goede gasten betaamt, beloven we bij ons vertrek aan de hosts van de B&B dat we zeker nog terugkomen, maar dit keer menen we het echt. In en rond Napels is namelijk nog zo veel te zien en te doen. Denk maar aan een boottocht naar het eiland Capri, of een bezoek aan de nabijgelegen ruïnes van Paestum. Of gewoon op een schaduwrijk terras genieten van een overheerlijke pizza zoals alleen die Italianen hem kunnen maken. Met een lekkere Aper-euh-itief erbij.

Ciao Napoli, alla prossima!

---

Op zoek naar een handige infobron voor Napels en omstreken? Deze digitale reisgids van The Media Bay is een aanrader.

Zin in nog meer beelden van onze stedentrip? Bekijk dan zeker de reel die ik maakte op Instagram. Onder de highlights op mijn profiel vind je trouwens nog meer inspiratie.

View this post on Instagram

A post shared by Maaike Clarysse (@maaiohmaai)